Plattegrond Kloostertuin Opveld Veldstraat 20

Plattegrond Kloostertuin Opveld in Heer.

Als je bij Veldstraat 20 staat kun je via de verzorgingsappartementen naar binnen. Je kunt er je fiets stallen. Als je de Veldstraat verder afloopt naar het Oosten, richting Porta Mosana (school voor Voortgezet Onderwijs)  kun je ook de kloostertuin inlopen.

Noordkant:
De kapel met kloostergebouw is oranje gekleurd en ligt tussen het groen en de hoogbouw met verzorgingsappartementen. Een deel van het kloostergebouw ligt aan de Veldstraat waar je aan de andere kant van de straat oranje blokjes ziet: huizen.

Oostkant:
Het andere gebouwencomplex met oranje, geel en een beetje rood is de locatie van de Porta Mosana school.

Zuidkant:
Hier zie je ook weer oranjeblokken, dit zijn de huizen van de wijk Vroenhof.
Westkant:  aan de onderkant zie je net een stukje weg: dit is de Rijksweg naar Gronsveld.
Het groen (de eigenlijke tuin):
Als je het groen goed bekijkt, dan zie je drie witte vlakken ( grasvelden) omringd door paden met meidoorhagen en aan de Westkant en Zuidkant een bospartij met een strooisellaag en dicht struikgewas (struwelen).
In de tuin staat een variatie aan bomen: een paar notenbomen, beuken, eiken, kastanjebomen, esdoorns, essen, een laan met lindenbomen, witte robinia's. Er staan een paar reuzen beuken in de tuin. Eentje staat markant tussen het tweede en derde grasveld in. Hier liggen grote keien onder: het is een ontmoetingsplaats voor de scholieren van Porta Mosana (de school).
Er is ook een heuveltje (aan de Zuidkant tegen Vroenhof aan), waarop de restanten van een Mariagrot staan. Ik vind dit een heel leuk plekje: het vormt als het ware een uitkijktoren op een deel van de tuin. Helaas blijft er steeds minder van de grot over: steeds meer stenen worden er afgehaald en liggen verspreid over het pad en onder de struiken. Een geheimzinnige plek vind je vlakbij de kapel, waar ook een Mariagrot staat. Hier staan  een paar taxusbomen omheen. Het is er donker. Hier zie ik al een paar keer allerlei sprokkelhout liggen en een restant van een hut.
Dit vormt voor mij het bewijs dat deze plek op kinderen ook een enorme aantrekkingskracht heeft.
Als je vanaf hier naar de rand aan de westkant loopt, slenter je door het bosje, dat weer een heel andere sfeer heeft: je voelt je als het ware bedekt door een transparant bladerdak (nog wel). Als de zon er door heen schijnt, vind ik het hemels om hier te struinen.