Op flora-onderzoek in de kloostertuin

Op 5 april ging ik samen met de Florawerkgroep van IVN Maastricht op onderzoek uit naar de vegetatie in de kloostertuin in Heer. Het is hier heerlijk rustig zo s'ochtends vroeg.
We starten bij de ingang aan de Veldstraat 20 en lopen naar het keurig aangeplante parkje achter de kloosterkapel:
Jonge platanen zijn hier geplant: moeilijk om te determineren: ik herken ze uiteindelijk aan de stam, de verspreid staande bladeren en de knoppen met nog bolletjes bovenin.
Na de paardenkastanje met zijn mooie paraplubladeren bewonderd te hebben, lopen we langs het pad verder en zien daar een overblijfsel van een laan met lindebomen: het zijn zomerlindes, op dit tijdstip nog in rode knop. Laag bij de grond zien we het muskuskruid, de gevlekte aronskelk tussen de bosanemonen en de blauwe ereprijs bloemetjes: prachtig.Tussen de dorre stengels verschijnt nagelkruid: dit werd vroeger echt als kruidnagel gebruikt!
De gewone esdoorn is te zien, ook wel robinia genoemd: je kunt hem aan de ruwe stam herkennen. Er staan meer robinia's langs de paden in het park.

Robinia's

Als we linksaf het pad oplopen, zien we verschillende vlierstruiken en een iep met een hazelaar ernaast.
We komen bij de oude rode beuk met de enorme keien eromheen (geliefde hangplek voor de scholieren van Porta Mosana, waar dit park aan de Oostkant aan grenst). Deze beuk is voor mij het monument van het park en een belangrijk ijkpunt, zoals kerktorens dat vaak ook zijn. We zien hier muur staan en kiembladeren van de esdoorn en de beuk tussen de keien. We bewonderen de eeuwenoude, majestueuze stam.
We lopen verder en gaan de weide achter de beuk naar binnen: prachtig zijn de paarse bloemetjes, hondsdraf genoemd. Ridderzuring, bereklauw, pinksterbloemen en de witte dovenetel zijn overvloedig aanwezig. Waauw het is een prachtig gezicht èn het zonnetje komt door.

Witte dovenetel

We lopen naar de grot bovenop een heuveltje, althans de overblijfselen ervan: iedere keer als ik hier kom, zijn er weer stenen afgebroken. Het is -zo te zien aan het afval- een interessante plek voor de jeugd. Je hebt hier, aan de zuidkant, een mooi overzicht op het park. Tussen de stenen groeit robbertskruid en op de helling zie ik veel maagdenpalm. Prachtig is de wilde blauwe hyacint:

Blauwe hyacint

We lopen nu verder het pad af naar het Westen: hier zie je bosvegetatie. Een paar bomen langs het pad zijn helemaal kaal: ik denk dat een bacterie of een kever hier heeft huis gehouden. We horen een gaai  en een bonte specht. We bekijken uitvoerig een dunne struik die op een sering lijkt: ja hoor, we zien er nog een staan.
We lopen nu terug en ik laat het kapelletje nog even zien aan de werkgroep leden: ze vinden het mozaïek ook mooi.
Samen laten we ons verrassen door de enorme witte sluier van bloemen over het opgehoogde grasveld.

Klein hoefblad

Gisteren zag ik een fotograaf hiervan uitgebreid foto's maken. Als we goed kijken, zien we dat de bloemetjes echt wit zijn en niet transparant zoals de paardenbloempluizen: een sluier van klein hoefblad.
Prachtig!

We nemen voldaan afscheid bij de poort.